De ervaringen van Gert Jan
Al sinds eind jaren 80 heb ik vogels gehad. Begonnen op zolder met een paar koppeltjes zebravinken, maar zoals het wel vaker gaat: daar blijft het niet bij.
Eenmaal verhuisd naar een eengezinswoning in Krimpen kwam er al vrij snel een voliere met nachthok. Hierin werden wat koppeltjes kanaries gehouden en van echt kweken was nog geen sprake.
Na een echtscheiding verhuisde ik naar Nijmegen, en ook daar werd al snel een voliere gebouwd. Aangezien ik wat meer ruimte had werd er een schuurtje gebouwd achter de bestaande schuur. Daarin kwamen 6 vluchten van 1 bij 1 bij 1 meter te staan en werden er enkele koppels goudvinken aangeschaft. Hiermee begon ik met de kweek en wonderwel lukte dat vrij aardig. Ik had veel gelezen en ook was ik destijds lid van de SEC.
Al sinds eind jaren 80 heb ik vogels gehad. Begonnen op zolder met een paar koppeltjes zebravinken, maar zoals het wel vaker gaat: daar blijft het niet bij.
Eenmaal verhuisd naar een eengezinswoning in Krimpen kwam er al vrij snel een voliere met nachthok. Hierin werden wat koppeltjes kanaries gehouden en van echt kweken was nog geen sprake.
Na een echtscheiding verhuisde ik naar Nijmegen, en ook daar werd al snel een voliere gebouwd. Aangezien ik wat meer ruimte had werd er een schuurtje gebouwd achter de bestaande schuur. Daarin kwamen 6 vluchten van 1 bij 1 bij 1 meter te staan en werden er enkele koppels goudvinken aangeschaft. Hiermee begon ik met de kweek en wonderwel lukte dat vrij aardig. Ik had veel gelezen en ook was ik destijds lid van de SEC.
Al met al zeker geen verkeerd begin en ik was best trots op wat ik ( lees de vogels) had bereikt. Het eerste jaar had ik maar liefst 28 jongen op stok van 4 koppels. Het tweede jaar ging eigenlijk ook best goed. Wat me bij is gebleven destijds was wel het feit dat de man van een van mijn koppels op een bijzonder manier aan zijn einde gekomen is. En dat terwijl de pop op 5 eieren zat! Het was die dag erg warm geweest en zoals altijd bood ik de vogels een schaal badwater aan als ik thuis kwam. Zo ook nu.
Ik zette de schotel met water op de grond in de vlucht en nog voordat het deurtje had gesloten dook de man met vol overgave in de schaal met water. Het volgende moment was hij dood. Waarschijnlijk een hartstilstand of iets, maar het feit was dat hij er niet meer was. En nu? De pop zat op eieren die op het punt van uitkomen stonden, althans, er waren nog een 7 dagen te gaan. Het was de tweede ronde van dit koppel.
Zou de pop verder gaan met broeden en als de eieren uitkwamen, zou ze de jongen gaan voeren? Binnen de speciaalclub om raad gevraagd. Zomaar even een andere man erbij zou een te groot risico zijn , dus moest dat heel behoedzaam gaan. Er werd een man in een grote TT kooi vlakbij de vlucht gezet, op zo’n manier dat de pop de man alleen kon horen. Na een drietal dagen werd de kooi met de man in de vlucht geplaatst. Ze konden elkaar nu zien, maar nog niet bij elkaar komen. De pop was zeer nieuwsgierig en zat met grote regelmaat bij de kooi met de man erin. Er was totaal geen agressie over en weer te zien en na drie dagen , op een zaterdag de man bij de pop gelaten. De pop ging gewoon door met broeden en tot mijn grote vreugde voerde de man de pop ook nog! Uiteraard de dagen erna goed in de gaten gehouden. De eieren kwamen uit, 4 stuks van de vijf. De man werkte dat het een lieve lust was en hielp geweldig mee. Deze jongen zijn dan ook voortreffelijk groot geworden.
Door persoonlijke omstandigheden moest ik helaas stoppen met de hobby. De tien jaar die daarop volgde werden zonder vogels doorgebracht. Ruimte gebrek was het grootste probleem. In 2018 kreeg ik een woning met een tuin en toen was de ban weer gebroken. Er moesten weer vogels komen. Aan de schuur werd een kleine vlucht gebouwd, met een doorgang naar binnen naar het nachthok. Maar zoals zo vaak…..dat was veel te klein. Tegen de schuur werd een grotere voliere gebouwd , ook weer met een doorgang naar een grote binnenvlucht in de schuur. Ik had inmiddels besloten om maar 1 soort te gaan houden, namelijk gouldamadines. De schuur was inmiddels helemaal ingericht voor vogels. Twee binnenhokken en er was nog plaats voor zes broedkooien. Afgelopen zomer werd er een tweede voliere bijgezet, ditmaal van aluminium. Zo had ik twee buiten en twee binnenvluchten.
. In de kweekkooien in de schuur wordt gericht gekweekt, in de voliere koloniebroed. Beide met wisselend succes. In de winter bleven de vogels gewoon buiten en dat gaf geen problemen. Met sneeuw op het dak werd zelfs in de voliere nog een nest grootgebracht. Er waren enkele koppels goulds aangeschaft maar deze waren “warmkweek”.
Deze zouden buiten de grootste moeite met overleven hebben, dus werd binnen in een achterkamer een aantal broedkooien neergezet. Hier wordt nu warmkweek gedaan en buiten nog een aantal koppels koudkweek. Uiteraard alleen natuurbroed, dus geen inzet van japanse meewtjes! Diverse kleurslagen worden getracht te kweken, met wisselend succes.
Wat betreft voeding: Ik geef de vogels Himbergen code 4. Uiteraard trosgierst, grit en maagkiezel en eivoer op zijn tijd.
Daarnaast krijgen ze 1 a 2 keer per week eierschalen. Deze gaan , voor het aanbieden, een minuut of twee in de magnetron en worden heel verschaft. Het is een genot om te zien hoe verzot ze hier op zijn. De angst van sommige, dat ze hierdoor hun eigen eieren ook aan gaan vreten is vooralsnog ongegrond. Ik heb er nooit last van gehad.
Eivoer wordt af en toe verrijkt met Perle Morbide, wat ook gretig aftrek heeft. Wanneer er jongen zijn, worden wat pinkys aangeboden. Sommige koppels zijn er verzot op, terwijl andere alles opeten en de pinkys laten liggen.
Een gevaar wat op de loer ligt is bloedluis. Hiervoor geef ik 1 dag exzolt, 0.5 ml op een liter water. Na een week nogmaals en bloedluis is nergens meer te vinden. Als extraatje krijgen ze zo nu en dan broccoli, en sinds kort alfalfa. Ze zijn er verzot op en zolang je het met mate geeft, treden er geen problemen op.
Tot zover een klein inkijkje bij mijn hobby, het kweken van gouldsamadines.
Links de laatste aluminium voliere. Inmiddels is deze enigszins beplant . De helft van het dak is dichtgemaakt, zodat de vogels zelf de keuze hebben om in de regen te zitten of droog. In de muur zit een doorvlieggat zodat de vogels desgewenst binnen kunnen. Hier wordt echter weinig gebruik van gemaakt, alleen om te eten. Ik voer namelijk alleen binnen.
Hierboven een nest van 4 jonge goulds, waaronder 1 gele.